Laatste wijziging: 2022-06-13 (technisch), 2009-09-03 (inhoudelijk). Naar inhoudsopgave. Naar vorig verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).

Larie & Wiesje: Lustrum

[geloof, sex]

Dit verhaal is geschreven na Zandweg 2 [sex], maar valt in de leesvolgorde ongeveer samen met Boottocht.

[Larie] We hebben het onderling wel blij herdacht, maar het heeft zelfs nog even geduurd totdat we onze vrienden uitnodigden om het te vieren: het feit dat Wiesje en ik alweer vijf jaar samen zijn.

[Wiesje] We gaan eens proberen om het samen te vertellen. Vanaf dat ik zei dat ik bleef.

L] Dat was eind van het jaar. In mijn flat in Amsterdam. Wiesje kwam al jaren niet meer met haar ouders op bezoek, maar zelfstandig. Niet echt váák. Soms met haar vriendje van dan.

W] Ik heb altijd uit kandidaten kunnen kiezen. Maar ze wilden een jachttrofee, een vervanger van hun zorgzame moeder, of wat ik noem een kwakjesvat: iets om in klaar te komen. Wat ik wilde, dat bleken ze niet te hebben. Ik moet erbij zeggen, dat ik niet duidelijk wist wat ik in een man zocht. Behalve dat ie bij me bleef en lief voor me was. (En dat ik geen vrouw zocht.)

L] Daarentegen heb ik nooit keus gehad. Ik ben soms eventjes iemands keus geweest. Inmiddels had ik me helemaal gericht op alléén blijven, en hopelijk gauw doodgaan.

W] En toen kwam ik weer eens eten. Het was van dat vieze, troosteloze herfstweer. Ik had wind mee gehad, maar ik was drijfnat geworden. Hij heeft me warm laten douchen, heeft mij zonder te gluren iets van hemzelf laten aantrekken, heeft me tegen een warme radiator laten zitten terwijl hij iets lekkers te eten maakte, en heeft mijn natte kleren maar meteen gewassen en warm te drogen gehangen. Enzovoorts. Het bleef rotweer, het was binnen gezellig, en opeens dacht ik: "Hij is een generatie ouder, hij is geen bink, maar hij zorgt voor me. Hij verdient op zijn minst een knuffel."

L] Die knuffel begon om iets van tien uur 's avonds, en duurde tot iets van twee uur 's nachts. We begonnen zittend op de bank, en we eindigden liggend op mijn eenpersoonsbed.

W] En ergens tegen half elf of zo vroeg Larie nog, of hij weer mee zou lopen naar de pont. En toen zei ik: "Ik blijf." En meteen die eerste nacht is hij al gaan uitzoeken, wat ik lekker vind, en is me dat gaan geven. En dat laat ik niet op me zitten, dan ga ik uitzoeken wat hij lekker vindt. Dat trekje hebben we allebei.

L] Ik was doodzenuwachtig, want het was alweer zó lang geleden. En ik durfde nauwelijks te kijken naar dit moois en liefs. Het werd zoiets als met plankgas en ogen dicht door het rode licht. Maar het voelde geweldig, en toen ik na die nacht wakker werd lag Wiesje zo mooi en gelukkig te glanzen.

W] Er was een wereld van genot voor me opengegaan. Ik was totdantoe soms best lekker geneukt, maar zelden klaargekomen. En deze ouwe bok begon meteen die ochtend om eerst mij met vingers en mond mijn (wat we veel later zijn gaan noemen) himalaya te geven voordat hij ging pompen. Hij wilde het risico niet nemen, dat ik niet zou klaarkomen. Ik wist niet wat me overkwam! Ik dacht ook, dat hij die houding wel snel zou laten versloffen, nu hij me gehad had. Mooi niet!

L] Ik was toen bezig om naar Us Net te verhuizen. Zodra het wéér even mee zat, een paar dagen later, zijn we samen naar Wiesjes huis (van haar ouders, Mart en Diana) gefietst, hebben wat spullen van haar in rugzak en fietstassen gepropt, en zijn met onze fietsen op de trein gestapt.

W] Larie kon nog niet eens uitleggen, hoe zij er per auto konden komen. Vonden ze best eng.

L] Ja, maar algauw hadden we hen nodig om wat spullen over te brengen, en toen kon ik het wijzen. Was nòg moeilijk, want ik denk in stations, in plaats van in afritten.

W] Ik heb ontdekt dat ik eigenlijk een buitenmens ben, en ik vond het een gezellig huisje in een mooie omgeving. En Larie dacht, dat we wel samen van zijn WAO-uitkering zouden kunnen leven, zonder zijn flat te hoeven opzeggen. Wat kon ik nog meer wensen? En we zijn het samen verder gaan inrichten. - Inmiddels wist ik zeker, dat ik nu de goede man had. Maar nu werd ik steeds banger om die kwijt te raken: een ongeluk, een andere vrouw - en toen ook nog eens die stoomtreinen. En zo lief als Larie me geruststelde wist ik des te zekerder, dat ik hem niet mocht verliezen. Ik voelde me het prinsesje dat haar zin steeds kreeg - en intussen ook onwaarschijnlijk veel hoogtepunten.

L] Ja, ik deed het blijkbaar goed. Zij wilde veel sex, ik wilde veel sex. Het afbeulen zat er dus al vroeg in.

W] Ik had mezelf nooit als geilteef gezien. Meer als iemand voor een lange zondagochtendknuffel die op sex uitdraait, en misschien nog eens een vluggerdje doordeweeks om de ander van zijn stijve af te helpen. Gaat hij me (minstens) twee himalaya's per dag geven! Dat verslaaft snel!

L] We wilden elkaar steeds noder kwijtraken, en misschien ontstond zó die verbondenheid, de klefheid en dat elkaar niet laten afgaan. Maar dat weet ik niet zeker. Ik denk, dat het een eigenschap is die we beiden al hadden, en nu snel tevoorschijn kwam.

W] Misschien. Want we hadden al gauw ook het meegaan in elkaars dingetjes. Zoals Larie mij hielp met dat paard, en vooral hoe hij mijn spelletjes mééspeelde op dat eerste Heidefeest dat we beschreven. Maar eigenlijk zet hij geloof ik de grote lijnen uit, en vul ik ze in.

L] Nou ja... ik geniet van Wiesjes spelletjes, en ik probeer ook mijn eigen creativiteit in te brengen. Maar Wiesje was nog steeds doodsbang om mij aan wie of wat dan ook te verliezen.

W] Ja, nou! Wat mensen betreft zag ik echt spoken, al moet je beseffen dat Larie en ik "flinterdun" bij de sex begonnen, en dat ik dacht dat hij even gemakkelijk met een ander zou kunnen beginnen. Silly me! Alleen Sheila zou hem willen hebben, desnoods met mij erbij. En hij wil alleen mij. Hoera! Maar met die treinen had ik het wèl goed. Ik had alleen niet door, dat Larie veel te weinig technisch is om veel voor die knutselaars te kunnen betekenen.

L] Wiesje blokkeerde al van "boutjes en moertjes", en kon dan de nuances niet zien.

W] Klopt. Daarna bemerkte ik, dat het heus meeviel, en dáárna besefte ik, dat ik een kant van Larie miskende. Nu stel ik me ook dáárvoor open. Zoals hij zich eigenlijk al mijn hele leven openstelde voor mij.

L] De dochter van één van mijn beste vrienden en later een zo aantrekkelijke vrouw, die moest ik wel aandacht geven. En Wiesje had al vroeg een eigen karakter, óók creatief, en nogal parmantig. Hmm... Zoals ik het opschrijf is er een parallel met Yvonne en Sheila, maar dat is een ander verhaal.

W] Het klopt wel. Diana is vooral beeldend creatief, ik ben meer muzikaal, Yvonne vooral met textiel, maar ook verf, en Sheila lijkt me veelzijdig.

L] Misschien moeten we niet meteen op Sheila overstappen, en nog even bij onszelf blijven. Schoot, glas,...

W] Ja, dat op schoot zitten vond ik prachtig. Laries bloedsomloop kan het nèt hebben. Het liefst zouden we in elkaar kruipen, maar dat lukt maar voor kleine stukjes, natuurlijk. Het hangt van de zitplaats af, in welke richtingen ik op schoot kan zitten. Liefst met mijn benen langs zijn zij, zoals we dat in ons dubbellange bad kunnen. En liefst bloot natuurlijk, want het is eigenlijk de neukhouding gedraaid. Ik ben nogal breed in de heupen, dus ik hoef mijn benen minder te spreiden of op te trekken dan veel andere vrouwen.

L] Maar met haar rug tegen mijn borst is óók lekker. Dan kan ik haar zo lekker overal strelen, met haar borsten spelen, en haar ook vingeren. We kunnen steeds beter zonder oogcontact communiceren, maar een tongzoen op zijn tijd is nooit weg!

W] Ja, dat strelen is geweldig, en wat ben ik blij geworden met mijn borsten! Ik prijs nog steeds mijn ingeving om in In Amsterdam [geloof, sex] een topje aan te trekken: sindsdien ben ik helemaal aan de topjes. Maar als ik dwars op schoot zit, dan kunnen we tongen, strelen en vingeren. Het is wèl de moeilijkste stand voor mij om bij zijn pik te komen, en in bad kan die stand niet.

L] En dat samen uit één glas drinken en zo, dat vloeide een beetje uit dat op schoot zitten voort. Maar we vinden het allebei een leuke beleving van ons bij elkaar horen.

W] Anderen kijken soms gek naar ons. Maar ik wil er graag voor uitkomen dat ik bij Larie hoor, en met hem erbij durf ik alles.

L] En het leuke is, dat anderen vaak losser worden, zich óók meer durven uiten. We hebben hier in Us Net zowat een schootzittersclub met degenen die uniform dragen.

W] En geleidelijk werd het ook steeds geiler. Mijn tepels zag toch iedereen al door de stof prikken, en met korte rokjes zagen ze toch al mijn slipje. Ik ben geleidelijk uitdagend geworden, gaan kijken, hoe ver ik kan gaan. We zijn ook steeds bloter geworden. Maar dat begon bij Cisca en Frans op zolder.

L] Ja, na een nacht wedstrijd was de schroom er wel af. En ook dat wedstrijdneuken heeft zich daarna verder ontwikkeld. Wiesje is gaan uitzoeken, wat ze moest doen om mij snel en vaak te laten klaarkomen. Met als bijproduct dat éne kwakje in een mortierboog. En dat oefenen van Flinterdun 2 [sex] als een soort diepte-investering. We zijn bij wijze van spreken op elkaar afgestudeerd.

W] Toen kregen we dat trio met Afra, en dat verlaagde de drempels nog verder. Het werd steeds geiler en gezelliger met anderen erbij, en ook alle keren dat we nadien met diegenen samen waren. Dat begon door te werken in onze muzikale optredens, vooral sinds Esther in de groep kwam. In Houtstapel hebben we zelfs op het toneel liggen neuken. Maar veel publiek was ons die keer al voorgegaan.

L] Ik ben nog steeds zo ontzettend blij, dat we muziek zijn gaan maken. Zonder al die anderen tekort te willen doen, het was en is toch de wisselwerking met de boys, binnen en buiten de muziek. En als Hijbezems bleken we een grote publiekstrekker voor de kroeg, waardoor we vele bekenden en onbekenden onvergetelijke avonden hebben bezorgd - en Bill en Mina, muzikanten en bardienst-helpers ook wat verdiensten. Toen we hier kwamen had Bill een top avond met twintig man die lang met een glaasje deden. Nu puilt de tent op zomeravonden vaak uit, en is het steeds vaker beter om er met acht man te werken dan met zes.

W] En we zijn steeds méér buitenmensen geworden. Dat zeiltje in het bos, ons hoge en ons lage zeiltje in de tuin, en vooral ons plekje bij de poel. Oh ja, dat zijn plekken voor buitensex, want voor mij is lekker vrijen in combinatie met natuur onovertroffen. In de zon bij de poel, of in een onweersbui in zo'n dubbelgebogen zeil. Vergelijk Tuingenot [sex] eens met waarom ik bleef! Dat verschil komt door Larie.

L] En dan het plassen erbij...

W] Ja, nou! Vooral als Larie zo opgewonden is, dat hij op handen en voeten moet gaan plassen om geen vogels uit de lucht te schieten. Maar thuis in de badkuip plassen is óók leuk! Natuurlijk is pis vies, maar het is zo opwindend om dat lekkere plekje van de ander zo ontwapenend bezig te zien. En ik mag dat lekkers van Larie dan zelfs vasthouden en richten. Nooit gedacht, dat ik dat zó leuk zou vinden! En Larie kan ons dan zo opwindend schoonspoelen met die knijpzuigfles... Jammie!

L] Dat wist ik van mezelf wèl, van het toekijken bij plassen. Maar ik had niet gedacht, dat we er ooit bij zouden zijn als de ander moest poepen. Daar vinden we niks geils aan, hoor, en we kijken ook niet toe, maar het voelde gewoon niet goed als de ander zich afzonderde om onrein te worden. We wilden nu eenmaal steeds kleffer doen, steeds meer één worden. - Zo zijn we ook al die gebaartjes gaan gebruiken. We hebben laatst knok-tik-zon beschreven, maar we hebben er veel meer. Cartoons [sex] geeft ook een indruk.

W] Nog afgezien van de betekenis dáárvan, het is geweldig om tijdens het vrijen met kleine bewegingen van één hand dingen te kunnen doorgeven, zoals vragen of Larie straks (of juist meteen) wil ophouden met beffen om bijvoorbeeld mijn linkertepel te gaan likken, of dat ik van pijpen moet overgaan op sjorren in een gegeven tempo. Of dat je blaas bijna knapt.

L] Ja, we besteden veel aandacht aan de communicatie. Wat we zeggen, hoe we het zeggen... We vragen ons af, of die mensen die op elkaar uitgekeken raken wel de moeite hebben genomen om zich in de ander te verdiepen. In allerlei opzichten. We besteden samen veel tijd aan het nieuws van buiten Us Net, vooral RSS-feeds. Dat hoort bij die "grote lijnen" die ik uitzet. We praten erover, we lachen erom. Soms sturen we dingen door, vooral naar Bill (voor de conferences) en Mina (voor school). En sinds kort zijn we terug in nieuwsgroep alt.madcrew, maar dat is toch ook vooral mijn ding. Ik voel me eigenlijk wel schuldig om de tijd die we nu aan de computer doorbrengen.

W] Ja, het is wel veel tijd, maar het hoort bij Larie. Hij heeft het blijkbaar nodig, en in alt.madcrew vindt hij voor sommige dingen beter gehoor dan bij mij. Maar het is óók wel gezellig: de computer bij mij op schoot, ik bij Larie, vaak allebei bloot. En als hij wil antwoorden, dan ga ik wel op de bank of het bed zitten. Of liggen, met mijn hoofd tegen zijn linkerdij. Hij tikt vooral met rechts, en kan dan intussen mij lekker met links strelen. Ik ben ook wel eens tegen de rugleuning op gaan liggen, hoofd omlaag. Dan draait hij steeds vaker zijn hoofd opzij om me over mijn gleuf te likken, dan wordt er tegen de onderkant van zijn computer geklopt, en dan gaat het ding algauw weer even aan de kant.

L] Ik wil weten, wat er in de wereld gebeurt. Maar het wordt allemaal zo betrekkelijk, als Wiesje zo aantrekkelijk zit of ligt te zijn. Probeer maar eens een bericht op te stellen, met die prachtige borstjes binnen handbereik, of zelfs die heerlijke kut binnen likbereik! Ik had nooit gedacht, dat vrouwen zo krols konden doen. En eigenlijk ook niet, dat ze zo konden genieten. Laat staan van mij.

W] En toen wilde Yvonne, dat wij Sheila uitlegden wat er zo leuk was aan sex. Nou, die is dus als nymfomane naar Amsterdam gegaan voor de middelbare school, en die wil hier steeds op herhaling met Larie.

L] Blijkbaar ben ik een laatbloeier. Ik voelde mij er vooral die eerste keer heel ongemakkelijk bij, omdat ze zo pril was. Daarna was ik bang voor besmettingen. En nu... nou ja, ze is een lekker bakvisje, maar er gaat niets boven Wiesje!

W] Hi hi... - 's Avonds doen we de biecht, 's ochtends bedenken we vooral tijdens het opladen gebaartjes bij wat we willen zeggen. Die biecht kan ik je aanraden! Het is zó rustgevend om je hart te luchten terwijl je weet dat de ander ervoor openstaat, en onderlinge ergernisjes uit te praten terwijl je ligt te knuffelen! Trouwens, 's morgens biechten we ook vaak, bijvoorbeeld over wat we gedroomd hebben. Het is een running gag geworden om te kissebissen over wie over een bepaald zeiltje had mogen dromen. Maar we moeten dan de koffiebeker even veilig neerzetten...

L] Voor anderen zijn onze gebaren best gek. Zijn ze er net aan gewend dat ik Wiesjes dijen streel terwijl ze wijdbeens op mijn schoot zit, staat ze plotseling op om mij naar de WC te laten gaan. Omdat ik al strelend een gebaar heb gemaakt. Ze weet dan ook, of ik metéén moet, of dat ze kan wachten tot een pauze in het gesprek.

W] Laatst heeft Ab op verzoek van Bill een hele tijd een camera op ons gericht gehouden, terwijl wij naar Our Country luisterden. Bill wilde onze code wel eens kraken. Nou, veel gebaren had hij niet opgemerkt. (Dat vertelde hij me toen jij even was plassen, lief.) Maar we hebben alleen al elk drie keer knok-tik-zon geseind, elk twee keer "blaas vol, geen haast", en ik heb ontelbare keren Laries handen van mijn borsten naar mijn dijen besteld, en terug.

L] Die camera was mij niet eens opgevallen. Maar ik ga dan schuil achter Wiesje, ik luister naar de muziek, en ik kijk in gedachten met mijn handen. Waarbij ik dan hevig word afgeleid door mijn stijve, die zo vertrouwd is met die dijen. En Wiesje had een topje aan, dus schuif ik dan ook steeds met mijn handen daaronder. Nou, zelfs hetero vrouwen geilen op Wiesjes borsten.

W] We zaten achteraan, in dat donkere hoekje terzijde. Tegen het eind van die avond heb ik me tijdens een nummer (van de muziek, bedoel ik) laten zakken, heb Larie snel gepijpt, en ben weer op schoot gaan zitten. Volgens mij heeft niemand het gemerkt. Zelfs de boys niet, want die stonden achter de toog aan elkaar te voelen.

L] Dat hadden we niet durven dromen, toen ze zei dat ze bleef. En al ben ik eigenlijk een recht-op-en-neer neuker, Wiesjes trek- en pijpkunst is onvoorstelbaar! Tegenwoordig beheert zij mijn pik. Ze speelt er lief mee als hij slap is, ze heeft groot gevoel voor het opladen, ze beseft dat een stijve niet alleen maar leuk is, en ze kan zowel adembenemende vluggerdjes doen als urenlang opbouwen.

W] Inderdaad. Het klinkt hoogmoedig, maar dankzij Laries geduld heb ik heerlijk kunnen oefenen, en kan ik nu beter met zijn pik en ballen omgaan dan hijzelf. Stel je voor: ik ben wel eens na een uur sabbelen in slaap gevallen. En toen ik veel later wakker werd had ik zijn pik nog in mijn mond. Maar Larie beheert dan weer mijn gleuf en borsten, en daarin is hij dan weer beter dan ik.

L] Ik doe mijn best, tot mijn allergrootste eer en genoegen. Nou ja, je weet het al lang: als we de kans krijgen, dan blijven we etmalen lang met elkaar bezig. Maar wat hebben we nog niet verteld?

W] We hebben dan nog Dat Andere. Wij zijn niet gelovig, maar we hebben inmiddels al aardig wat bovennatuurlijks meegemaakt. Of we hebben het ons met anderen verbeeld.

L] Ja, het is een vreemde ervaring om een eigen liedje, gebaseerd op andermans verhaal, min of meer tot leven te zien komen. Het is geen geloven met gevouwen handen, het is weten dat die anderen nabij zijn. En ons Griekse spul raakt maar niet op. Reden temeer om er steeds van op hoge kasten te zetten, inmiddels in de huiskamer en in de slaapkamer. Het voelt niet als offeren of belasting betalen, maar als gastvrijheid betonen. Als een brandende kaars voor het raam zetten.

W] Ik ben er nog steeds beduusd van, dat ik Aphrodites oogappel zou zijn. En van het contact met al die gewone en ongewone dieren. En van hoe onze rimboe blijkbaar niet eens toegankelijk is voor anderen. Misschien is dat ook wel de oude manier van geloven: het gevoel te hebben dat je bevoorrecht bent, en dat je daarmee... (Hoe zeg je dat?)

L] Dat adeldom verplicht?

W] (Dank je, lief!) ...dat adeldom verplicht, dat je je steeds afvraagt "Wie ben ik, dat ik dit voorrecht mag genieten?" - ook hoe Larie en ik elkaars liefde ervaren.

L] Ja, eigenlijk zijn de liefde tussen Wiesje en mij, onze verhoudingen tot andere mensen, dieren en andere wezens, en in mijn geval ook tot bijvoorbeeld stoomtreinen, verschillende kanten van hetzelfde. Ik bedoel, ik zal nooit een dier neuken, maar ergens voelt het geven van een koekje aan een geldwolf even bevoorrecht als het mogen vrijen met Wiesje. Het zijjn bij wijze van spreken de vlakken 1 en 6 van dezelfde dobbelsteen.

W] Leuke vergelijking, die dobbelsteen!

L] Ik heb de dobbelsteen al eerder gebruikt als beeldspraak: voor mijn humor. Dat was in een berichtje op het Fidonet. Een afdruk ervan hangt in Amsterdam, onze flat daar, op het toilet. Al minstens tien jaar.

W] Nou, dan moet ik daar een volgende keer eens op letten. Of mijn ouders moeten het meenemen, als ze weer eens hierheen komen.

L] Is wel een goed idee. Misschien zit er een verhaal in.

W] Hebben we nu alles gezegd? Ik voel al een hele tijd tik-tik-tik tegen mijn gleuf. Volgens mij probeert Laries lekkers knok-tik-zon te doen, en dat kan mijn gleuf niet beantwoorden. Niet op diezelfde manier, tenminste...

L] Misschien vertellen we later nog wel over dat lustrumfeest. Maar nu trekken we ons even terug. Tot later!

W] Tot later!

 

Naar inhoudsopgave. Naar volgend verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).