Laatste wijziging: 2022-06-26 (technisch), 2018-09-05 (inhoudelijk). Naar inhoudsopgave. Naar vorig verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).
Het schrijven is er lang niet van gekomen. Wiesjes Paarden wagen [geloof, sex] is lang blijven liggen, een volgend verhaal van mijzelf is nu nog tezeer onvoltooid om al openbaar te maken. Hoog tijd voor een bestandsopname, en dan zien we wel. Er zijn teveel samenhangen met die oudere verhalen om er steeds op te wijzen, dus geniet van je eigen ontdekkingen.
De grote verandering is het opgroeien van de kinderen van Aart en Yvonne, en dus ook het verdere inkrimpen van het klasje van Mina.
Sheila en Dennis hebben zich vrij gemakkelijk door het VWO gewerkt. Ze wonen nu in een studentenhuis in Amsterdam dat we de Apenrots zullen noemen. Wouter, Maaike en hun buurmeisje Claudia bezoeken de middelbare school in de stad oostwaarts van Us Net.
Wouter wil marinier worden. Zijn zelfbeheersing en dienstbaarheid doen alle vrouwen op school dromen van hem als vader van hun gewenste kinderen, maar... in zijn gemoedstoestand past nu juist geen gezin. Hij geeft geen meisje een tweede gelegenheid, en allen zijn ze na de eerste nog meer op hem gesteld. Voor de jongens is hij een goede kameraad, en eigenlijk best een lichtend voorbeeld.
Maaike wil ecoloog worden. Ze vertoeft als het kan dagenlang en bloot tussen de dieren en planten, ongeveer waar we ooit met haar en Chot de herdertjes troffen [geloof, sex], zich voedend met wat de natuur haar biedt. Ze is ook de schrik van de school. Als zij vindt dat iemand de les verstoort, dan gaat zij namelijk diegene onverwijld en onbeschaamd handmatig bevredigen, met voor mannen die snel-klaar slag die zij en Sheila van Wiesje geleerd hebben. Geldt ook voor leraren die hormonaal afgeleid worden.
Die afleiding kan zij zelf zijn. Ze kleedt zich doorgaans in spijkerbroek of legging en trui of T-shirt, zonder beha, en haar borsten lijken op die van Wiesje (maar dan bol, in plaats van spits). Ze maalt niet om vriendjes, maar komt aan haar gerief, soms door bij (Wiesje en) mij een beurt te halen.
Geen spekkies en cola meer, maar wat de natuur schaft: zuring, nootjes. Ze schijnt wel eens een dier te vangen en rauw te eten. Maar ze heeft ook eens uren gewaakt bij een reekalfje, en geslapen in een broedhoop met slangen.
Het is best een eind van Us Net naar school, met terug meestal wind tegen. Claudia is met ijzeren wilskracht meegegaan in het fietsen van de bikkels Wouter en Maaike. Voor noodgevallen is het busje van Aart en Yvonne beschikbaar. Inderdaad, de avondclubjes waarheen Claudia achterop de scooter gebracht werd, zijn wegens huiswerk en moeheid vervallen. Ze hoopt, eerdaags zelf die scooter te mogen besturen, en dan haar verenigingsleven te hervatten.
Dennis doet de toneelacademie. Hij is een warme stille jongen, maar zodra hij zelfs maar zichzelf speelt, valt hij in een menigte op. Hij figureert in filmpjes, en krijgt steeds grotere film- en toneelrollen aangeboden. Hij treedt ook wel op als drummer of als DJ.
Sheila studeert reclamepsychologie, maar wil psychotherapeut (sexuoloog) worden. Het verband tussen vroeger en studie leg ik nu maar wel: het aankleden van Barbie. Ze heeft weinig moeite met studeren, en trekt van het ene feest naar het andere. Ze heeft een omvangrijk netwerk, overwegend van mannen. Wie twee keer een avond met Sheila is uitgeweest, die geldt als geslaagd voor de vrijvaardigheidstest, wie twee weekeinden met haar heeft doorgebracht, die heeft zijn groot vrijbewijs. Selfies met Sheila tonen doorgaans een klok, zie hierna.
De Apenrots is een groot pand uit het begin van de twintigste eeuw dat ooit studentenhuis is geworden. Een stuk of tien woningen, waarvan sommige gesplitst.
Sheila is er de enige vrouw. De andere meiden zijn er vertrokken, zo snel als op de Amsterdamse studentenwoningmarkt mogelijk. Dan vroeg zo'n poppenmoedertje zich af, hoe hard ze het "not too easy to get" moest spelen, en dan knalde Sheila er met ontwaakte Amsterdamse directheid uit: "Mot ik 'm voor je proberen?" Of: "Als je dàt vanavond draagt, dan ben je 'm nog vóór middernacht kwijt." En zo kwam er plaats voor Dennis.
Dennis en Sheila blijken veel inniger dan Wiesje en ik hadden vermoed. Sheila geeft hem kledingadviezen, grijpt zonodig zelf de naaispullen, en geeft hem tips over de rol die hij dan moet spelen. "Je zet dit hoedje op, en je probeert niet te laten merken dat je de honderdduizend hebt gewonnen." Evenals zij heeft Dennis een geweldig netwerk (hint: die vrienden van Geert en Herman), dus wie kwade bedoelingen heeft met hem of Sheila, die kan ze beter niet uiten.
Dennis is een mooie jongen. Als hij zou willen, dan had hij iedere nacht tig adressen. Ook van vrouwen, en mede dankzij Sheila kan hij die des te verliefder achterlaten.
Nu het allermooiste. Wiesje en ik lachen ons steeds weer ademnood als we eraan denken.
Sheila is snel bekend geworden als (in onze woorden) een hogepriesteres van de sex. Nu gebeurt het vaak, dat studentenverenigingen uit het hele land leden disciplinair straffen door ze op te dragen om met Sheila te gaan stappen (en haar daarbij vrij te houden). Sheila doet daarvan beknopt verslag in een blog op haar eigen woeste website, waarheen haar kuise Facebook pagina verwijst.
Wiesje en ik (in de Apenrots bekend als "opa en moeder") komen best vaak in de Apenrots, soms in gezelschap van Afra en Karla (en dan gevieren aangeduid als "opa, oma en de tweelingtantes"), en dan zijn we graag vrijdags om 20:00 aanwezig. Rond die tijd gaat dan veelal de deurbel, dan gaan alle kamerdeuren open om de gestrafte alle trappen op te zien sloffen naar Sheila's zolderkamer. Daar staat zij dan op van haar zitje, stelt zich voor, en heet hem welkom als voor een sollicitatiegesprek. Laten we een denkbeeldige Jan volgen.
Vrijdag, 20:03. TRING!!! "Hallo?" - "Ik zoek Sheila..." - "Wie kan ik zeggen dat er is?" - "Jan... uit Leijje..." - "Trap op, helemaal bovenin. - SHEILA!!! Jan uit Leiden voor je!" - "Jo... lámaar kómeh!"
Slof, slof, slof.
"Eh, hallo... ik ben Jan..." - "Hoi, Ik ben Sheila. Gooi je jas maar op het bed. Heb je het makkelijk kunnen vinden?" - "Ja hoor, geen probleem!" - "Maar wel drie minuten te laat! - Koffie?" - "Eh... alsjeblieft..." - "Alsjeblieft, Jan! Suiker, melk, ... - Zo, wat gaan we doen?" - "Eh... eerst naar déze kroeg, dan naar dàt feest, en dan..." - "En moet ìk daar geil van worden?" - "Nou, eh... hopelijk..." - "Hèb je al es een meisje gehad?" - "Eh... oh, já!" - "En, werd die er geil van?" - " Eh... weet ik niet..." - "Waarom denk je dan, dat ìk wel...?" - "Ja, eh..." - "Goed, laat ik het dan anders vragen: hoe vaak ga jij klaarkomen?" - "Eh... keer of drie..." - "En ik?" - "Pfoeh... Hoe kan ik dat weten? Ook drie keer, hoop ik." - "Nou, dan haal ik de schade later wel in. - Even iets anders aantrekken..."
Dan trekt Sheila haar bovenkleding uit, en staat in string en soms beha. Jan zit versteend, en weet niet, waar te kijken.
"Zeg Janneman, hoe krijg jij 'm omhoog als je niet durft te kijken?" - "Eh... wie zijn die andere mensen?" - "Dat zijn Wiesje en Larie, de mensen die mij de lol in seks hebben bijgebracht. - Wies, mag ik Larie effe van je lenen?"
Dan herhaalt Wiesje maar weer grootmoedig: "Zijn kwakkies zijn voor mij!" (Naschrift: Sheila heeft voortdurende ontheffing van die regel, dus Wiesje was nu juist niet grootmoedig. We zijn de toedracht inmiddels vergeten.)
Dan staat Wiesje op van mijn schoot, ik van het bed. Ik geef Wiesje een korte maar hevige afscheidsknuffel, doe de hoogstens twee stappen naar Sheila, en geef haar een welkomstknuffel. Tijdens die knuffel gaat de eventuele beha uit. Vervolgens ga ik door de knieën met Sheila's string, en probeer alvast met mijn tong haar lipjes te raken. En anders trek ik haar kut wel naar mijn gezicht toe. Vervolgens is er een (tevoren doorgenomen) wirwar van rondvliegende kleding, en even later staan we bloot tegenelkaar in de knuffel waaruit we weldra het bed op vallen. Weldra heb ik haar met mond en handen aan een himalaya geholpen. Daarna krijg ik een overbodige opwarming, en stoot me in haar. Intussen zit Wiesje ook bloot, zich hevig vingerend. Grote kans, dat Jan zich dan op Wiesje richt, maar die wijst hem dan beslist: "Je gaat met haar uit. Let nou op, wat zij lekker vindt!" Dan kruipt ook zij het bed op, klaar om mij over te nemen. Weldra trek ik me teder uit Sheila terug, en stoot me in Wiesje. De sur place laat niet op zich wachten, dus weldra hebben Wiesje en ik een kort naspel. Sheila ligt zich dan alweer te vingeren. Wiesje loopt dus een hoogtepunt op mij achter, en krijgt dus haar hand-en-mond himalaya totdat zij aangeeft dat het genoeg is.
Dan volgt meestal een driehoeksknuffel met Sheila, want de gemiddelde Janneman laat zijn opgelegde kans lopen. Houdt meestal zelfs zijn gulp dicht.
Dan komt Sheila moeizaam overeind, kijkt Jan in de ogen, en vraagt: "Waar bleef je nou?" - "Eh... ik wilde niet eh..." Dan loopt ze bloot en lekkend op hem af, legt een hand op zijn schouder, en zegt zacht: "Denk je, dat het nog wat wordt, vannacht?" Meestal kijken Wiesje en ik elkaar dan hoofdschuddend aan. Dan breekt het pijnlijkste ogenblik aan: Sheila maakt een selfie met Jan, met de klok in beeld. Aansluitend reikt ze hem zijn jas aan. De foto staat tien minuten later op haar blog. Met een in alle soberheid verwoestend commentaar, bijvoorbeeld: "De koffie was nog warm, ik was nog koud."
Soms zegt een Janneman, dat hij homo is. Dan vraagt Sheila, of ze Dennis zal roepen. Meestal hoeft dat toch maar niet, soms wèl. Maar ook Dennis heeft een blog vol selfies met klok.
Een enkele keer krijgt Sheila een vrouw toegestuurd. Dan proberen Afra en Karla erbij te zijn. Maar die vrouw krijgt meestal alle manlijke bewoners van de Apenrots om zich heen, pik uit de broek. De meeste pikken blijven dan hangen, tenzij Sheila zichzelf aanbiedt.
Doorgaans kunnen Dennis en Sheila tegen 21:30 alsnog gaan stappen (of werken als DJ). "Iedereen" kijkt uit naar het verschijnen van die selfies op de blogs - en de gestraften krimpen van de pijn bij elke toespeling op de Apenrots.
Er is nòg een factor. Met een beetje goede wil lees je uit Sheila's blog haar cyclus af. Die lijkt meestal op donderdag te beginnen. Er zijn dus slimmerds die deze verzwaring van hun straf trachten te omzeilen. Die krijgen dan een bijschrift in de geest van "Zo'n ontzettend groot watje zou me wel goed uitgekomen zijn!"
Laatst had een Janneman zich laten vervangen door een goedgebouwde vriend. Sheila had dat snel door. Die vervanger was bovendien tactvol ("Als jij een voorstel hebt...") en bij de les ("Dat uitgaan kan wachten!"), dus het werd alsnog een weekeinde van stappen en sex, op kosten van de gestrafte Janneman. De selfie had een tongzoen en bijschrift "zondagavond!". Dat kostte de vervanger wèl zijn ondertrouw en eigen huis in aanbouw...
Naar inhoudsopgave. Naar volgend verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).