Laatste wijziging: 2022-07-09 (technisch), 2019-08-11 (inhoudelijk). Naar inhoudsopgave. Naar vorig verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).
De Grote Dag was gekomen. De Grote Dag? Natuurlijk: Maaikes achttiende verjaardag, de dag waarop ze officieel zou toetreden tot het boterbriefje van Wiesje en mij. Het was een doordeweekse dag in het voorjaar. Maaike had deze dag vrij weten te krijgen van school, maar moest de volgende dag weer vroeg aan de bak. Voorbereiding op het eindexamen… Zodoende was ons tijdschema ietwat beknopt.
We hadden DEM weer te logeren in de konijnenflat. Inmiddels vindt Elsje het hier prachtig. Weliswaar is ze gewend aan een vrijstaand huis in het groen, maar de veenweiden van Waterland zijn toch eh… sober, vergeleken bij de afwisseling van de konijnenflat. Afwisseling? Jazeker! Rondom het huis de verwilderde tuin, met in het westen een smalle strook grasland tot aan de heg langs de Digitale Zandweg, in het noorden een bredere lap grasland tot de houtwal langs de heide, met in de noordwesthoek wat oprukkende struiken, iets voorbij het midden ons zelfgegraven zwembadje, in de noordoosthoek ook weer oprukkende struiken (waaronder vaak wolven liggen), in het oosten een smalle strook grasland tot aan de vrij dunne houtwal langs de heide, in het zuiden een (voor stadse mensen) groot stuk grasland (eigenlijk gazon) tot aan de vrij hechte heg die ons erf scheidt van dat van de buufs - met langs de houtwal een smalle doorgang (waarlangs we elkaar achterom bezoeken). In het westen ligt aan de overzijde van de Digitale Zandweg de hoge rimboe, net iets ten zuiden van ons huis begrensd door de kanaaldijk die daar terugwijkt van het kanaal. Zonder de wederzijdse heggen zouden we ‘s winters het huisje van Kees en Nora kunnen zien. In het noorden hebben we voorbij de houtwal een paar kilometer heide tot aan het station, in het oosten voorbij de houtwal nog meer heide tot aan het fietspad (al rukt vandaar boomgroei op), in het zuiden voorbij de buufs de rest van Us Net. Elsje lijkt zich aangetrokken te voelen tot de hoge rimboe. Ooit zullen we haar daarheen meenemen, maar voorlopig is het een gebied waarin slechts Wiesje, Maaike en ik ons welkom voelen.
De wekker ging al vroeg. Ietwat bekort ochtendritueel voor ons, konijnen, hun eigen ochtendgewoonten voor DEM, ontbijt. Het weer was niet onaardig, dus we gingen lopen naar Aart en Yvonne. Ook daar even koffie drinken. Vervolgens samen in de bulli naar Tin Roof. Nelleke heeft haar buitenpost van het notariskantoor overgebracht van de hoofdstraat van Eikenrode naar Tin Roof. Het monumentale oude pandje, enkele huizen verwijderd van Thuis, staat nu te koop. Sheila geeft zich extra moeite om er een mooie bestemming voor te vinden.Ook bij Nelleke eerst weer koffie. Vervolgens het verlijden van de gewijzigde akte van het boterbriefje. Knuffels! Tja, het voelt als een huwelijk, als een uitbreiding van het huwelijk tussen Wiesje en mij. Maar we zijn voor de wet dus niet getrouwd, slechts geregistreerd samen. Nu dus gedrieën.
Vervolgens hadden we een vroege lunch met heel Tin Roof en met Thuis. We hadden hen graag in Us Net ontvangen, maar dat kwam domweg niet uit. Dus hadden wij bedacht, dat we hen achten (de neefjes inbegrepen) die lunch wilden aanbieden. Die hadden we dan moeten samenstellen uit spullen die we bij Tin Roof gekocht hadden, en zij wilden ons iets aanbieden. Daarom werd dit een lunch die zij ons aanboden. Met al dagen tevoren een briefje bij de ingang, dat men bijvoorkeur op deze dag en stond even niet moest komen winkelen of de garage bezoeken. Ook Rajiv en Hilda hadden een briefje op de deur, maar zij gaan nu eenmaal pas tegen het avondeten open. Heel lekker, heel gezellig, veel te kort.
Terug naar Us Net, naar de kroeg. Daar hielden wij ontvangst voor de inwoners van Us Net en voor andere vrienden en familie. Familie? Weinig. Sheila en Jeroen waren aan het werk, Dennis en Jean-Luc terug in Amerika, Wouter en Claudia aan het werk voor de kust van Shetland. Thea en Janneke namen de bediening waar. Bill, Mina, Geert, Herman, Afra en Karla waren namelijk eendrachtig een feestbuffet aan het bereiden. Het Geld had zich vandaag teruggetrokken op de eigen aloude werkkamers thuis, heel onwennig na jaren aan de stamtafel in de kroeg. Zelfs de bios was er, in de hoop op ander gemaksvoer dan thuis. Was het nou wel of niet verstandig om chips klaar te hebben staan? Zo bleven die kinders vet en zout inslaan, maar zo bleef het ambachtelijke in ruimere mate beschikbaar voor de genieters. Intussen deden onze overige muzikale vrienden afwisselend setjes muziek, deels in jamsessie.
Bill had een tafelrede namens “iedereen”, uiteraard in de stijl van zijn oudejaarsconferences. Ontroerend. Dankzij de etensvorm buffet kon ieder naar eigen inzicht tafelen, opstaan, en zo. Zodoende kon ook de levende muziek heel afwisselend doorgaan. Afwisselend, totdat Teun (slechte eter) en Kees (schrokker) hun gitaren opnamen, en ouderwets in lange bluesnummers vervielen. Prachtig, maar eigenlijk geen tafelmuziek. Het buffet en dus ook de receptie waren voorbij op een tijdstip waarop diners elders misschien al beginnen. Wij bedankten iedereen voor de goede zorgen, en gingen met DEM en bout en moer naar de konijnenflat.
Daar hadden we een tweede receptie, namelijk met onze bovennatuurlijke vrienden plus wat zich aan dierenwereld vertoonde. De winterslapers waren inmiddels weer wakker. Uit voorzorg had Maaike bij Tin Roof wat meelwormen, runder- en lamshart, verse vis en (diepgevroren) eendagskuikens gekocht voor de vleeseters, en een grote hoeveelheid rauwkost voor vooral de mammoeten. De verschillende kuddes kwamen nu eens bijeen, zelfs de bullen. Heel gezellig. De ara’s (meer dan de vier ons bekende stellen) grepen hun kans, maar deden ook hun best om zich netjes te gedragen. Eigenlijk was deze tweede receptie de mooiste, veel ontroerender dan de eerste. Het werd toch nog later dan beoogd, en Maaike ging nog aardig aan de Griekse wijn. Gelukkig was al afgesproken, dat Aart haar naar school zou brengen en ophalen.
Nu is het dus officieel.
Naar inhoudsopgave. Naar volgend verhaal (ongeacht waarschuwingen, in leesvolgorde).